Tropical Awegasm; island hoppen in Paradise

Bula!

Als ik de naam van mijn tour mag geloven is mijn 12 daagse reis (eiland hoppen in Fiji) een groot hoogtepunt. ‘Sex sales’ zouden ze wel gedacht hebben bij ‘Awesome adventures Fiji’ toen ze mijn pakket een naam moesten geven. Na Nieuw Zeeland verlaten te hebben stond ‘Tropical Awagesm’ op het menu. Erg misleidend was de naam niet: Fiji was echt geweldig! Samengevat: 12 dagen, 6 eilanden, een bezoek aan het eiland waar ‘Cast away’ is opgenomen, zeilen, snorkelen, lekker relaxen in de hangmat, een ontzettend gezellige groep en een droomomgeving. Iedereen kent wel van die veel belovende plaatjes uit een reisgids. Nou geloof mij de Pacific heeft geen fotoshop nodig, het is echt zo mooi als op de plaatjes.

Voor degene die aan de samenvatting niet voldoende heeft doe ik graag uitgebreid verslag terwijl ik aan het wachten ben op mijn volgende vlucht naar Taipei, op het vliegveld van Auckland. Hebben jullie even geluk dat ik mijn laptop bij heb en nog zo’n 5 uur moet wachten... ;)
Waar de samenvatting stopt wil ik graag weer beginnen; met het plaatje van een tropisch paradijs. Ik zal wat foto’s uploaden, waarschijnlijk helpt dat wel bij een beeld te vormen. Mijn camera heeft over uren gemaakt de afgelopen dagen; met zo’n 1000 foto’s mogen jullie wel veronderstellen dat er veel moois te zien was.

De bestemming Fiji kwam pas in de planning in Nieuw Zeeland. Toen ik wat verhalen hoorde van de mensen die daar geweest waren en ik besefte dat ik nu relatief erg dichtbij ben (3uur vliegen van NZ richting Amerika) heb ik mijn vlucht naar NL verzet en een ticket naar Fiji geboekt. Op het reisbureau vertelde ze mij over ‘Tropical Awegasm’ een all inclusive tour naar verschillende eilanden speciaal voor ‘Backpackers and adventures travelers’ nou dat sprak mij wel aan. Als fanatieke marketing student laat ik mij nog regelmatig verleiden door goede namen, slogans en veel belovende brochures. Maar het was alles behalve een kat in de zak. De eilanden die wij bezochten waren stuk voor stuk ontzettend mooi. Sommige waren zo klein dat je er in 2 minuten rond kon lopen met alleen onze accommodatie, de dive shop en uiteraard een bar. Andere eilanden waren iets groter maar allemaal zonder gemotoriseerd verkeer, geen pinautomaten, amper internet, geen nieuws, geen tv: ver, heel ver weg van de bewoonde (Westerse)wereld. Al kunnen sommige mensen zich in onze hedendaagse wereld geen leven zonder tv en internet indenken moet ik zeggen dat mij dit erg goed beviel. Als vervanging van onze moderne entertainment werd er namelijk fanatiek gezongen en gedanst door de locals in de avond. Bij ieder nieuw eiland werden we ook fanatiek welkom gezongen. Erg leuk. Wat ook erg leuk was is dat ze overal mijn backpack voor mij droegen. Wat wel erg makkelijk was aangezien die wel aardig zwaar is haha. Voor wat hoort wat, wij werden zelf ook regelmatig aan de slag gezet. Zo kan ik inmiddels de ‘Bula dance’ wel dromen.

Om er een beetje een overzicht in te houden stop ik nu met mijn algemene verhaal en ga ik over op een opsomming van de leukste activiteiten en grappige culturele verschillen die ik gemerkt heb nu ik 2 weken zonder Nederlanders heb doorgebracht. Mensen die mij een beetje kennen die weten wel weer hoe laat het is: teveel te vertellen ;) Maar ik doe mijn best het boeiend en overzichtelijk te houden..

Leukste activiteiten: naast lekker zonnen in de hangmat en chillen in de zee heb ik ook nog vanalles ondernomen:

Zeiltocht naar o.a. het eiland van Cast Away
Voor mij was dit al meteen het hoogtepunt van de tour toen ik boekte: zeilen in de Pacific. Nu hou ik mij weer niet aan mijn indeling want nu kom ik toch ook al bij de culturele verschillen. Keek ik erg uit naar sowieso het zeilen zelf en het bezoeken van het eiland waar Cast Away is opgenomen was voor mijn Engelse groepsgenootje all inclusive alcohol het hoogtepunt van de dag. Zo kwamen wij allebei aan onze trekken, al is een zeilboot nou niet de beste plaats om eens flink te gaan drinken. (Door het wiebelen van het schip word je nogal snel misselijk) dus had ze nog een behoorlijke rekening savonds in de bar... Echt niet normaal hoeveel Engelsen drinken.

Op zondag naar de kerk
Ja, je leest het goed. Op zondagochtend stond ik om 9am al klaar om naar de kerk te gaan. Als enige van onze groep, de rest zag dat niet zitten, maar ik ben erg blij dat ik geweest ben. Nu heb ik in Europa ook al een aantal kerken bezocht vanwege de mooie architectuur zijn dat niet de missen highlights van een bezoekje aan Barcelona etc. in Fiji is dat toch heel anders... De kerk was niets meer dan een paar golfplaten op palen en een preektafel met een mooi kleedje erover waar de priester achterstond. Maar hier is de mis zelf een hele belevenis. Er werd volop gezongen en gedanst, de priester danste nog het meest fanatiek. De mis was in het Fiji’s, daar heb ik niet zoveel van meegekregen. Het is dat op een gegeven moment iedereen elkaar een handje gaf en: ‘Let god bless you’ zei anders had ik ook geloofd dat ik bij het plaatselijke koor was beland. Al met al een ontzettend leuke ervaring.

Snorkelen met Reef Sharks
Gelukkig waren deze haaien erg vriendelijk en deden zij geen kip kwaad. Al is het toch wel indrukwekkend om tussen de haaien te zwemmen. Dat is weer eens wat anders dan de standaard dolfijnen.

‘Imago’s en hokjes’ – culturele merkwaardigheden.
In Fiji heb ik wel geteld 1 NL’er ontmoet waar ik 10 minuten mee heb gepraat. Verder kwam iedereen voornamelijk uit de UK, Australie of Nieuw Zeeland. Naast dat dit een goede oefening was voor mijn Engels (praten met mensen die Engels als moedertaal hebben is wel het lastigste)heb ik ook weer kennis gemaakt met andere culturen. Iedere nationaliteit heeft wel zijn vooroordelen.Vaak klopt het niet maar deze reis heb ik toch wel wat typische dingen bevestigd zien worden. Wat ik zelf wel grappig vond en uiteraard graag met jullie deel..

Amerika
Tja Amerika. Typische Amerikaan: erg aanwezig, altijd op de voorgrond iedereen kent dat plaatje wel. Al ben ik in Nieuw Zeeland een hele rustige Amerikaan tegengekomen die dat beeld totaal niet bevestigde (inderdaad Daniel, voor iedereen in Auckland). Dit keer werd het beeld van Amerika toch weer goed bevestigd... Voor wat hoort wat dus nadat de eiland bewoners hadden opgetreden wilde zij graag dat elke nationaliteit zijn land vertegenwoordigde en een typische liedje zong/dansje deed. Erg leuk idee. Zo deed Australie ‘Land Down Under’ deden de Nieuw Zeelanders de Haka en zongen de Chinezen erg succesvol een liedje... Ik was de enige Nederlander op het eiland en aangezien zij daar vast geen Nederlands liedje op CD hadden heb ik ‘de leeuw in zijn hempje laten staan’. Ik vond het niet zo’n geweldige idee om in mijn eentje een liedje te zingen met mijn zangtalent haha. De Amerikanen begonnen uiteraard wel erg enthousiast met het zingen van hun volkslied en gaven maar al te graag een show weg op ‘Party in the USA’. Echt geweldig om die Amerikanen te zien dansen, zo overdreven. Zij waren dan ook ontzettend terleurgestellend dat niet Amerika maar China had gewonnen. Tja eigenlijk had je er bij moeten zijn, maar geloof mij: typisch Amerikaans. Toch blijft dat goede entertainment, ik heb me kapot gelachen.

Men Down Under
In Nieuw Zeeland merkte ik het al erg en in Australie zijn de mannen een hetzelfde heb ik mij laten zeggen. Down Under kennen ze geen metromannen. Daar is een man een echte man: het cowboy soort. Zo hadden ze op het eilend een val gezet voor de muizen. s’Ochtends zaten er muizen vast in de lijm, maar zij leefde nog. Wij stonden daar te kijken en toen besloot onze Australische held om de muizen van hun lot te verlossen: hij stampte ze dood. Erg nobel. Maar dit deed die met zijn teenslippers aan die vervolgens in de lijm bleven plakken en hij dus met zijn bloten voeten bij de die muizen zat. Nou, dat zie ik onze Nederlandse mannen niet echt doen.. Maar goed ook want het was maar een idote actie als je het mij vraagt.

Thailand: het gras is altijd groener...
Nutchie; een super leuke meid, oorspronkelijk uit Thailand maar woont/studeert al 5 jaar in Australië; is een erg fanatieke zonnebrand smeerder. Ik vroeg mij af of zij ook verbrande, maar dat is niet het geval. Zij wil niet bruiner worden. Als wij samen op de foto stonden klaagde zij van ooh wat ben ik bruin. Terwijl wij maar in de zon liggen te bakken om een kleurtje te krijgen: omgekeerde wereld.

Nederland – Gratis!!?
Als onderdeel van de tour kreeg je een fotoboekje met de mooiste foto’s van de eilanden die wij bezocht hebben. Die zou je op de boot naar Nadi krijgen. Aangezien wij op een boot van een andere organisatie zitten hadden zij die boekjes niet. Nu was er een Nederlands meisje die perse het gratis fotoboekje wilde hebben. Al hechte de rest daar niet zo veel waarde aan ging zij naar een medewerker om te kijken of ze toch een boekje kon bemachtigen. Die ging voor haar kijken beloofde zij wat een eeuwigheid duurde. Na een half uur wachten ging het NL meisje toch nog eens poolshoogte nemen en bleek de vrouw niet eens moeite te hebben genomen voor het boekje. Alles was al dicht en er zat niets anders op, teleurgesteld liep ze naar de bus. Ondertussen was de bus al weg en moest ze een ‘dure’ taxi nemen naar haar hostel. Wat was het ook alweer: wie te diep in de pot kijkt krijgt de deksel op zijn neus? Inmiddels was het al erg laat en werd zij flink afgezet door de taxichaffeur. Dit liet de Nederlandse niet gebeuren en zij zei erg eigenwijs dat ze dan wel op de lokale bus zou wachten en liep naar de bushalte. (Al was dit eigenlijk geen optie aangezien ze geen rode cent meer over had en eerst naar het pinautomaat moest voordat ze de bus kon betalen). Uiteindelijk toch nog een deal kunnen sluiten met een taxi chauffeur. Had ik jullie al gezegd dat ik de enige Nederlander was van de tour? ;) haha.

Wijze les: Vertel nooit een Fiji taxi chauffeur dat je nog niet getrouwd bent.
Ik kreeg een heel betoog van mijn taxi chauffeur over al zijn bezittingen en zijn droom om naar Nieuw Zeeland (ik had gezegd dat ik daar gewerkt had) of naar Nederland te gaan omdat hij daar meer geld kon verdienen. De motivatie en een gekocht huis had hij al, nu nog een vrouw waar hij voor kon zorgen. Want dat was toch een belangrijke taak blabla. Toen ik zei dat ik niet de aangewezen persoon was leek het een doorzetter. Hij bleef maar doorgaan om de vacature ‘rijke westerse vrouw voor arme Fiji taxi chauffeur’ te promoten. Wat was ik blij dat ik eindelijk bij het vliegveld was. Van Fiji wilde ik nog niet weg maar van de taxi chaffeur had ik al na 5 minuten genoeg. Met op de valreep nog een wijze les mee laat ik het paradijs voor wat het is en vertrek ik nogsteeds vol enthousiasme met mijn backpack op mijn rug de wijde wereld in: op naar Taipei!

Wordt vervolgd..

Veel liefs!