Heel wat avonturen verder: de update

‘Waar zit je nu weer? Ik volg het allemaal niet meer..’: hoogtijd voor een update hoor ik.. Inmiddels in Vietnam heb ik weer vanalles meegemaakt: een cultureel ‘weekendtripje’ naar Taipei (de hoofdstad van Taiwan) en 10 dagen feesten (ik vrees dat ik er weinig anders van kan maken) in Thailand. Totaal verschillend maar beiden top.

Taipei, gewoon omdat het kan.
Hoewel het op de heenreis wel vervelend was dat ik 3 keer een stopover had, voordat ik in Auckland was geland, ben ik er nu erg blij mee. Ik maak er namelijk maar al te graag gebruik van. Dit weekend was het dus weekendje Taipei, weer eens wat anders...
‘Is het een mooie stad?’ Vroeg mijn moeder toen we aan het Skypen waren. Hoewel Taipei mooie parken heeft en hele gave tempels kan ik de stad nou niet echt als mooi omschrijven. Maar meer als een indrukwekkende Chinese stad. Zonder enige plannen ben ik door de stad gaan wandelen. Wat voor de Taiwanesche waarschijnlijk de normaalste zaak van de wereld is was voor mij al een hele actractie. Zo hingen er op de markt varkenskoppen en nog veel meer van dat soort rare dingen. Verder is heel de stad een groot Chinees restaurant wat betreft decoratie. Al de gevels met Chinese tekenens , lampionnen, tempels, budha beelden en de duizende Chinezen maken het een groot/druk/kleurig geheel.
Mijn laatste dag in Taipei ging ik helemaal los met shoppen van Chinese decoraties, armbandjes en al dat soort nutteloze maar leuke hebbedingetjes. Ik was ook erg blij met de parfum die ik op de kop kon tikken. Ik had net wat te weinig geld maar die paar cent zagen ze door de vingers.. Erg blij met al mijn aankopen ging ik opweg naar de metro om mij even op te frissen in het hostel om vervolgens wat te gaan eten. Wat ik helemaal vergeten was is dat ik mijn pinpas voor de veiligheid maar in mijn kluisje had laten liggen. Er zat niks anders op dan maar naar het hostel lopen. Wat zo’n 10km verder was. Iets te fanatiek geshopt dus. Gelukkig heb ik dan wel geen net handschrift (typische vrouwelijke vaardigheid) maar kan ik wel kaart lezen (mannen vaardigheid). Dat komt erg goed van pas als je 10km door een drukke stad moet lopen waar niemand Engels spreekt. Twee uur later kwam ik, erg voldaan met mijn aankopen en stiekem een beetje trots dat ik zo recht naar het hostel was gelopen, aan in mijn kamer. Het was achteraf wel fijn dat ik gelopen was want tijdens de wandeling kwam ik door een erg gaaf park met tempels die ik niet had willen missen.
De volgende ochtend moest ik om 4uur alweer op, normaal sta ik dan nog midden op de dansvloer maar ik moest mijn vlucht naar Thailand halen. De taxichaffeur sprak helaas geen Engels en na een aantal mensen gebeld te hebben hadden we uiteindelijk een tolk te pakken. Helaas was ik nog bij het verkeerde busstation gedropt en moest ik voor mijn bus naar het vliegveld op een ander station zijn. Gelukkig was een Taiwanees zo aardig om geheel belangeloos (hij wilde geen geld van mij aannemen) uit te zoeken waar ik moest zijn en bracht hij mij daar met zijn scooter heen. Echt ontzettend vriendelijk. Heel wat anders dan de mensen in Thailand...

Thailand - 3 maal is scheepsrecht.
Die zijn al behoorlijk gewend aan het toerisme en zien je als een lopende geldboom. ‘Taxi, tuktuk, tattoo, maatpak?’ Noem het maar op of ze hebben het en ze willen het maar al te graag aan je verkopen. Maar dat is de enige downside aan Thailand... Ik heb echt een geweldige tijd gehad. Thailand zit vol toeristen maar dat is niet zo gek, het is gewoon ontzettend mooi en nog belangrijker ontzettend gezellig. De ultime partyplaats. Het begon al mijn eerste ‘one night in Bangkok’, geweldige avond gehad... De volgende nacht had ik een bus richting de eilanden en al de volgende 6 nachten heb ik iedere ochtend de zon zien opkomen op het strand van Haad Rin. Dan zie je pas echt dat Koh Phanang naast een geweldige partybestemming ook nog een ontzettend mooi tropisch eiland is: de ultieme locatie voor een feestje. Overdag heb ik daar vrij weinig van meegekregen aangezien ik mijn ritme had omgegooid: s’avonds tot s’ochtends feesten, overdag slapen. Op de Fullmoonparty zelf was iedereen helemaal uitgedost in neonverf en -kleren waardoor het geheel allemaal nog mooier en kleurrijker werd. Na al 2 keer de Fullmoon te hebben meegemaakt was ik een beetje bang dat ik het wat geromantiseerd had maar niets is minder waar: 3 maa(l/n) is scheepsrecht. De Fullmoonparty was weer helemaal top!

Vietnam – Alles gebeurd met een reden.
Na de nodige dagen feesten werd het weer hoogtijd voor het echte werk. Klaar voor het volgende avontuur ben ik in Vietnam aangekomen voor de hoognodige cultuur, daar had ik in Thailand niet zoveel van meegekregen. Na goed opgelicht te zijn door de taxi chaffeur (Welkom in Vietnam!) kwam ik in mijn hostel in Ho chi Ming (Saigon) aan. Daar al snel wat vrienden gemaakt waarmee ik de stad ging bezichtigen. Je leert hier echt zoveel mensen kennen, dat is denk ik wel nog het leukste aan reizen. Al veel mensen vragen mij bezorgd of ik niet eenzaam ben, maar verre van dat. Heel veel mensen reizen alleen en juist mensen uit heel de wereld leren kennen is de charme van het reizen. In drie dagen Saigon heb ik mijn gemiste cultuur alweer bijna ingehaald. Ik heb 2 tours gedaan waar ik verschillende musea, tempels en markten heb bezocht. De hoogtepunten waren voor mij toch wel het oorlogsmuseum (heel indrukwekkend) en echt een onwijs mooie tempel van een speciaal geloof van hier waarvan ik de naam eerlijk gezegd alweer kwijt ben.. Na alles wel zo’n beetje gezien te hebben in Saigon kwam ik om 23uur terug in het hostel om de nachtbus naar Nah Thrang te halen. Mij was verteld dat die om 00.30uur ging. In het hostel aangekomen vertelde ze mij dood leuk dat ik de bus gemist had, dat die om 20uur ging. Na een hele aanvaaring waarin ik vertelde dat ik echt niet met opzet die bus mis en dat hij mij echt verteld had dat die bus om 00.30uur ging boekte ik uiteindelijk toch nog maar een nacht bij. Helemaal gek werd ik van zijn vervelende lachje, en maar beweren dat hij toch echt 20.00uur had gezegd: No way, maar goed. Kan ik dan geen korting krijgen voor mijn kamer? Ik vond eigenlijk dat hij mij maar een gratis nacht moest geven aangezien het zijn fout was maar ik was al bang dat dat teveel gevraagd zou zijn. Nou ik krijg maarliefst 50 cent korting en betaalde nu 7 dollar ipv 7.50. Tot overmaat van ramp viel de stroom uit (dat het pas de volgende ochtend weer deed). In het pikke donker had ik een bedje bemachtigd maar nadat ik mijn tanden gepoetst had schrok ik mij dood aangezien er opeens iemand anders in lag. Naja dan toch maar het bovenste bed (stapelbed) gepakt. Ik ben totaal geen fan van het bovenste bed en dit bed bewoog als een gek iedere keer dat ik mij omdraaide. Zo sociaal dat ik ben heb ik geprobeerd om stil te blijven liggen wat een hele opgave voor mij is aangezien ik nogal een draaikont ben. Om 8uur s’ochtends de bus gepakt, goed chagrijnig omdat ik nu dus heel de dag weggooi met mijn 10uur durende busreis. Het kan altijd erger en ik weet wel dat ik niets te klagen heb en ontzettend blij moet zijn dat ik hier aan de andere kant van de wereld mag zijn: nachtbus of dagbus. Toch was het wel een kleine tegenvaller (understatement) dat na een paar uur de bus er opeens mee ophield... Daar stonden we dan, 3 uur wachten op een nieuwe band (of zoiets), in de hitte , in de middle of no where ergens in Vietnam. Maar toen gebeurde het: alles gebeurd met een reden... Tijdens het wachten op operatie: ‘bus repareren’ kwam ik in gesprek met een ontzettend aardig meisje uit Noorwegen die na haar studie Finance ook alleen aan het reizen is. Het klikte meteen en wat blijkt: wij hebben precies dezelfde planning. Daar in de hitte, naast een kapotte bus, kwam ik mijn nieuwe reisgenootje tegen: Suzan. Samen gaan wij de rest van Vietnam ontdekken waarvan ik zeker ben dat het erg gezellig gaat worden. (Ik had haar al verteld dat ze haar naam erg mee heeft, dat ik in NL een hele leuke vriendin heb die Suzan heet @ Suzan Broere).

Wordt vervolgd...

Foto’s Taipei: http://www.f3.proxymice.com/media/set/?set=a.2146578578526.121958.1068143921&l=e88b2bfdfc&type=1

PS: Al de reisverslagen zijn nogal beknopt. Ik heb echt nog heel veel gave dingen meegemaakt dat ik voor mijn gevoel wel een boek kan schrijven. Daar heb ik echter geen zin in, maar ik doe jullie wel graag persoonlijk verslag. 17 augustus ben ik weer in NL, dan zal ik mijn laatste verslag plaatsen op deze website plaatsen. Fijne vakantie allemaal en tot snel weer! Zet de wijn maar alvast koud ;)