Zijn jullie echt? Een wereld vol verschillen.

Ni hao!

Terwijl de andere meiden van hun pizza genieten heb ik mij even afgezonderd voor een tweede update. Veel eerder dan gepland  maar ik heb in de deze 6 dagen China voldoende inspiratie gekregen om een boek vol te schrijven over al de opmerkelijke verschillen. Waarschijnlijk ben ik straks helemaal ingeburgerd en vind ik het de normaalste zaak van de wereld om eens flink te gorgelen en een plakkaat op straat te spugen ;) Wees maar niet bang mam, mijn manieren zal ik niet zo snel verliezen maar toen ik net bedacht dat ik misschien toch even had moeten plassen voordat ik op pad ging ben ik toch niet omgedraaid om op mijn gemak te gaan zitten (daar kom ik zo op terug).. Vandaar dat ik er nu, dag 6, eens voor ga zitten. Helaas niet met mijn bordje sushi waar ik al dagen naar verlang maar met, wederom, een bordje heerlijk Chinees eten...

Dat was te verwachten, het eten hier is heel anders dan in Nederland. Ook anders dan in de Nederlandse Chinees, ook geen verassing. Gelukkig ben ik het echte Aziatische eten gewend van eerdere reizen en verkies ik dit ook zeker boven pizza. Wat een minder leuke verassing is, is het minimale aanbod aan sushi. In Nieuw Zeeland had je op iedere hoek van de straat een sushi tentje. Dat had ik in China ook wel verwacht, maar nee helaas. Sushi is mijn favoriete eten. Wat nogal logisch is, duh! Beetje groep 8 taal maar wel mooi mijn ezelsbruggetje voor de Chinese vertaling vegatarisch: 'sushiduh', althans, zo klinkt het. Met dank aan Victor kan ik inmiddels duidelijk maken dat ik liever geen vlees eet. Zo weet ik zeker dat er geen hond op mijn bord ligt. Verder sta ik overal voor open. Zo heb ik mij wel, ondanks dat ik geen fan van vlees ben, voorgenomen Peking eend te gaan eten..

Al had ik een overvolle backpack en koffer bij me ben ik toch nog wat vergeten: shampoo. Gelukkig hebben ze die hier ook. Wereldreizigster dat ik ben koos ik natuurlijk voor de Chinese variant. De verpakking is volledig in het Chinees maar in het Engels stond het type: 'Black sesam oil', waardoor ik mij toch geen totale analfabeet voel. Ze hadden ook andere varianten als 'snake gall' gelukkig rook de sesam variant het lekkerste want ik vind het stiekem toch wel een vreemd idee om slangen gal in mijn haar te smeren. Net na een intensieve workout in de sportschool, toch wel lekker zo recht voor de slaapkamer,  kwam ik onder de douche tot de volgende verassing: de shampoo is hier zwart. Hopelijk heb ik niet de Chinese variant van 'Zomer-blond'' te pakken: 'Winter-zwart'. We zullen het zien...

Over sporten gesproken, de Chinezen lijken erg sportief. In en om onze campus zijn overal sportfaciliteiten: atletiekbanen, tennisvelden, zwembad etc. Welke je gratis mag gebruiken en heel de dag vol fanatiekelingen staat. Wat ik mij nou afvraag is of ze allemaal zo sportief zijn of dat er gewoon heel veel Chinezen per m² zijn waardoor de sportvelden zo intensief gebruikt worden. Misschien heeft het ook iets met hun discipline te maken. Ze werken ook ontzettend hard, dat merken wij iedere ochtend weer als ze om 7uur de badkamer staan te verbouwen. We kijken elke dag hoever het staat en het lijkt flink op te schieten. Gisteren had Eveline een verrassing voor me: 2 gewone wc's! Daar kom ik later op terug.. Hopelijk werken ze niet op hetzelfde tempo als dat ze sporten. Op de atletiekbaan rende ik iedereen voorbij en ook in het zwembad ging het op een slakkentempo volgens de groep die net baantjes zijn wezen trekken...

De verassing van Eveline, 2 gewone wc's. Deze zijn nog zeldzamer dan sushi hier. De chinezen hangen liever, op hun gemak, boven een gat.  Ook deze 'Franse wc's zijn van het merk 'American standard'. Nu ben ik helaas nog nooit in Amerika geweest maar zover ik het weet is een, in Nederlandse ogen, gewone wc toch ook de standaard in Amerika. Maar goed, wij passen ons maar aan, of liever gezegd; drinken we weinig gedurende de dag en houden we het op tot de internationale campus waar je wel op je gemak kan zitten. De uitdrukking op je gemak komt van vroeger uit op de toilet zitten, de toilet noemde ze een gemak. Hele nuttige info.. Waar klokkenhuis wel niet goed voor is geweest. Je zal dus verwachten dat dit gat een gebrek aan luxe is en ook de Chinezen stiekem dromen om op hun gemak te kunnen zitten.. Maar, een remspoor in de Chinese toilet naast de gewone toilet op de internationale campus verraad het tegendeel: de Chinezen hangen en ze vinden het nog prettig ook!

Ze hebben sowieso heel andere manieren dan wij. Of, vanuit onze ogen gezien, ze hebben totaal geen manieren. Spugen op straat, hardop boeren, baby's zonder broek die hun behoeften op straat doen (en ouderen die het niet af hebben geleerd) is de gewoonste zaak van de wereld. Hallo, bedankt en tot ziens wordt niet gezegd tegen het personeel in winkels en restaurants. Wanneer ik mijn Chinees aan het oefenen ben kijkt men mij raar aan dat ik tegen de 'arbeiders' aan het praten ben.. Op straat reageert iedereen wel heel vrolijk dus het zal wel niet helemaal aan mijn gebrekkige uitspraak liggen...

Ik heb nog heel wat opmerkelijke verschillen op mijn 'niet vergeten lijstje' staan. Die hou ik toch even tegoed voor de volgende keer aangezien het thuisfront klaar zit om te Skypen en ik het al knap vind dat jullie zo ver zijn gekomen met het lezen van mijn verhaal. Xie xie! Bedankt op mijn beste Chinees en nog een leuke afsluiter:

Wij vinden de Chinezen dan wel vreemde, ongemanierde, gedisciplineerd maar toch slome vogels. De Chinezen kunnen ook wel een heel boekwerk over ons westerlingen schrijven. Zo werd er tijdens onze pedicure flink geroddeld over ons. Al konden wij helaas niet verstaan wat zij zeiden, zeiden hun blikken en gelach genoeg. Wel netjes dat ze hier niet achter je rug om maar gewoon in je gezicht zitten te roddelen. Of zou dat komen omdat wij ze toch niet verstaan? Ze geneerde zich ook niet om ons lekker aan te staren. Mijn buurman kon zijn ogen niet van mij afhouden. Op een gegeven moment trok hij de stoute schoenen aan en kneep die mij even in mijn knie.. Inderdaad, wij zijn echt!

Zai-dijan!